Jak sprawić, by adoptowany pies został sam?

Adopcja psa to wspaniały sposób na sprowadzenie do domu przyjaciela. Jednak może on również nosić w sobie wiele negatywnych doświadczeń z czasu spędzonego w schroniskach i tych, które doprowadziły do tego, że tam trafił.

Czasami przeszłość psa jest przyczyną problemów behawioralnych, takich jak wokalizacja i niszczenie przedmiotów pod nieobecność właściciela. Gdy pies nauczy się na nowo ufać człowiekowi, trudno mu opuścić swojego opiekuna nawet na kilka chwil.

Chrupka, radosna, ufna i przywiązana do ludzi suczka (mix ze schroniska dla zwierząt), po wielu przygodach znalazła niedawno swój nowy dom. Piotr Wojtkow jest naszym behawiorystą i na jej przykładzie pokaże Wam proste ćwiczenia, które mogą pomóc właścicielowi adoptowanego psa przyzwyczaić swojego pupila do myśli o samotności. Zaczynamy!!!

Do treningu potrzebne będą następujące rzeczy:

• Treats
• Kong z pasztetem
• Łóżko
• Brama

Adopcja psa do samodzielnego życia to proces, który obejmuje kilka etapów.

Etap 1: Działania prewencyjne

Pozwól psu odpocząć przez kilka dni, podczas gdy Ty dostosujesz się do nowego domu. Pozwól psu być samemu przez kilka dni. Pozwól mu być samemu przez jakiś czas w innym pomieszczeniu. Następnie daj mu zabawkę do żucia lub kong z przysmakami. Twój pies będzie bardziej zrelaksowany, jeśli pozwolisz mu żuć i lizać.

Stopniowo zwiększaj czas przebywania psa w samotności. Może to być nawet kilkanaście minut na raz. Możesz wyjść z domu na tak długo, jak chcesz, zaczynając od 30 sekund, a kończąc na minucie.

Aby pomóc psu skojarzyć bezpieczeństwo, powinien on zawsze przebywać w tym samym pomieszczeniu.

Krok 2: Ustalenie pierwotnej przyczyny

Istnieje wiele powodów, dla których mogą wystąpić problemy z separacją. Może to być spowodowane nudą psa, frustracją lub lękiem separacyjnym.

Psy, których właściciele stale zabraniają im wykonywania pewnych czynności (np. podchodzenia do kapci, mebli itp.) Jeśli pies zostanie sam, zacznie oddawać się zakazanym czynnościom.

Psy egzorcystyczne znane są ze swojej nienasyconej potrzeby bycia rozpieszczanym, bawionym i obdarzanym uwagą. Stają się sfrustrowane, gdy zostają same i zaczynają uciekać, niszczyć przedmioty i szczekać, aby dać upust swoim negatywnym emocjom.

Psy, które są ściśle związane ze swoim opiekunem, doświadczają lęku separacyjnego. Czują się samotne i smutne, co może prowadzić do niepokoju i zachowań destrukcyjnych, takich jak wycie, drapanie w drzwi i niszczenie przedmiotów. Jest to najtrudniejsza do pokonania przyczyna problemów z samotnością.

Etap 3: Uczenie się, jak pozostać poza bramą

Zainstaluj bramkę w pokoju psa, aby nauczyć go, jak pozostać bezpiecznym. Następnie zachęć swojego pupila do wejścia za nią, daj mu gryzak lub kong do lizania, a następnie zamknij bramę. Dzięki temu Twój pies będzie czuł i widział Cię, ale też pozwoli mu się odizolować i nauczyć, że bycie samemu nie jest straszne.

Krok 4: Zamykaj bramę stopniowo.

Gdy pies jest w stanie pozostać cicho za bramą przez kilka minut, możesz stopniowo zamykać drzwi. W końcu powinieneś być w stanie całkowicie zamknąć drzwi bez wywoływania niepokoju i strachu u psa. Możesz nauczyć swojego pupila bezpiecznego i spokojnego zamykania drzwi.

Krok 5: Pozwól psu na samodzielne wejście do pomieszczenia.

Pod Twoją nieobecność upewnij się, że pies ma wygodne posłanie. Twoja ręka powinna poprowadzić psa do łóżka. Daj smakołyki swojemu pupilowi, gdy wdrapie się na łóżko. Delikatnie odsuń się od pupila - jeśli pozostanie na łóżku, daj mu więcej smakołyków.

Jeśli pies podchodzi do Ciebie i domaga się smakołyków, nie ignoruj go. Nagradzaj każde spojrzenie i ruch w kierunku łóżka.

Możesz też zostawić na posłaniu zabawki do dłuższego żucia i lizania. Na przykład kong z pastą.

Gdy pies nauczy się, że posłanie jest przyjemnym miejscem, możesz przenieść je do innego pomieszczenia, w którym będzie pozostawał sam podczas Twojej nieobecności.

Bądź świadomy, że jeśli pies jest niespokojny lub ma problemy z przebywaniem z Tobą, uspokojenie go może być trudne. W trudnych przypadkach poproś o pomoc rodzinę, przyjaciół, sąsiadów lub specjalistów.