Czym jest lęk separacyjny u psów? Jak sobie z nim radzić?

Problemy z separacją u psiego towarzysza

Psy są zwierzętami społecznymi. Nawet dzikie gatunki tego gatunku tworzą grupy. Można to zaobserwować w wielu krajach Afryki, Azji i południowej Europy. Potrzebują przyjaciół do szczęścia i bezpieczeństwa. Psy w naturalny sposób chcą być częścią grupy. Zaufanie i bezpieczeństwo to podstawowe warunki sukcesu w pracy z psami. Jeśli opieramy nasze wspólne szkolenie na systemie nagród dla psów, muszą nam one zaufać na tyle, by przyjąć nagrodę. Pracujemy z czworonożnym przyjacielem i uczymy go, aby czuł się bezpiecznie w naszym otoczeniu.

Lęk separacyjny to jeden z rodzajów problemu separacyjnego doświadczanego przez psy. Nasilił się on w następstwie pandemii. Musimy najpierw zrozumieć pierwotną przyczynę problemu, zanim będziemy mogli go rozwiązać. Zacznijmy od przyjrzenia się różnym przyczynom problemów z separacją u psów, abyśmy mogli dowiedzieć się, jak im zapobiegać i rozwiązywać.

Lęk separacyjny

Jest to bardzo powszechne zaburzenie, które dotyka psy towarzyszące, które żyją z ludźmi. Jest to spowodowane tym, że pies staje się niespokojny i lękliwy, jeśli jest oddzielony od swojego człowieka. Pinczery i teriery to dwie rasy, które są szczególnie wrażliwe na takie sytuacje. Aby poradzić sobie ze swoimi emocjami, zwierzęta wokalizują. Zaczynają piszczeć, szczekać, niszczyć przedmioty, drapać w drzwi, skakać do okna, gryźć meble i tak dalej. Te reakcje są normalne dla lęku separacyjnego. Podobnie jak ludzie, pies w sytuacjach stresowych będzie próbował złagodzić emocje. Zdarza się, że w sytuacjach stresowych krzyczymy, wydzieramy się, dajemy upust swojemu zdenerwowaniu. Pies reaguje szczekaniem, co przynosi chwilową ulgę. Po jakimś czasie niepokój, przerażenie i panika wracają, więc pies szuka sposobu na ich zmniejszenie. Najgorsze dla zwierzęcia jest to, że nie sprawia, że ukochany opiekun wraca. Czworonogi mogą stać się bardziej agresywne i spanikowane, gdy ich opiekun nie jest dostępny. Reakcje pupila będą wtedy bardziej intensywne.

Oto model zachowania psa w takiej sytuacji. Zaczyna się od niepokoju. Potem przeradza się w przerażenie i panikę. Potem przeradza się w złość i frustrację. Następuje chwilowa ulga, ale zachowanie ponownie się nakręca, bo opiekun nie wrócił. To zapętlenie widać wyraźnie na nagraniach z psami pozostawionymi samym sobie. Chociaż są one w stanie uspokoić się na chwilę po wyładowaniu złości lub przerażenia, opiekun nie pojawia się i wzór trwa dalej.

Frustracja związana z separacją

Często zdarza się, że psy z temperamentem, których właściciele są nowi w opiece nad zwierzętami, mają problemy z separacją od swoich opiekunów. Gdy opiekun jest zajęty innymi czynnościami, zwierzak staje się sfrustrowany i niegrzeczny. Ważne jest, aby ustalić rutynę dnia i pokazać psu, kiedy jest czas na spacer, zabawę, a kiedy na odpoczynek. Tego nie da się nauczyć poprzez zwykłe ćwiczenie komend z psem. Wymaga to konsekwentnej codziennej interakcji z psem i pokazywania mu, kiedy jest czas, aby zajął się swoimi sprawami. Aby zapobiec frustracji, ważne jest konsekwentne wyznaczanie granic. Psy, które nie wiedzą, kiedy powinny spodziewać się wspólnego przebywania, albo dlatego, że nie działa rytm dnia, albo spacery odbywają się o różnych porach, prawdopodobnie będą sfrustrowane. Będą nalegać na kontakt, oczekiwać go niemal za każdym razem, będą stale stymulowane. Taki pies będzie oczekiwał uwagi właściciela i możliwości, że za chwilę spotka go coś fajnego. Jeśli nie zostanie zaspokojony, stanie się sfrustrowany.

Bardzo pomocna jest obserwacja relacji między psem opiekunem a psem w domu lub na nagraniach. Nagrania są bardziej wiarygodne, bo pies nie jest rozpraszany przez nowego behawiorystę człowieka. Nuda psa może być również przyczyną problemów z separacją.

Nuda psa

Czasami można zauważyć, że pies nie denerwuje się ani nie frustruje po odejściu człowieka. Jego ciało nie wysyła żadnych sygnałów i nie napina mięśni. Opiekun jest nieobecny, więc pies pozwala zabłysnąć swojej psiej naturze. Zaczyna szukać zdobyczy w koszach na śmieci, rozrzucając ich zawartość, a następnie eksploruje dom, czyli pomieszczenia, i zaczyna gryźć. Opiekun zwykle zapobiega takim zachowaniom psa, jeśli jest obecny. Jeśli jednak ograniczenia zostaną usunięte, hulaj dusza!

Dlaczego nagrania są tak ważne?

Już kilkakrotnie był poruszany temat nagrywania zachowań opiekuna w celu wspomagania pracy w ramach dogoterapii. Współczesna praca behawiorysty polega na szczegółowej analizie sygnałów wysyłanych przez psy. Jaka jest reakcja psa na pozostawienie go samego? Jak się porusza, gdy zostaje sam? Czy jego mięśnie są napięte? Czy zbyt długo okazuje frustrację? Jak długiej przerwy potrzebuje, zanim się uspokoi? Nagrania są niezbędne w przypadku problemów z separacją. Konieczna jest również rozmowa z opiekunem. Należy również wypytać opiekuna o zachowanie psa w czasie, gdy się nim opiekuje. Te informacje są bardzo ważne, ponieważ służą do oceny zachowania psa i ustalenia najlepszego sposobu ułożenia planu pracy.

Oto kilka sposobów pracy z psami z problemami separacyjnymi

Podłoże problemów z separacją określi rodzaj pracy z psem. Ważne jest, aby ustanowić poczucie bezpieczeństwa. Bramka na pewno będzie ważnym elementem, jeśli pies cierpi na silny lęk separacyjny. Przyzwyczajenie go do izolacji będzie wymagało spokojnego, delikatnego, powolnego, bolesnego procesu. Początkowo będziemy pracować w taki sposób, aby brama nie znajdowała się na drodze psa. Bramka nadal będzie w zasięgu łap psa oraz w zasięgu jego słuchu i wzroku. Stopniowo będziemy oddalać się od bramy, jednocześnie pozostając w zasięgu wzroku psa. Pozwoli nam to stopniowo przyzwyczaić psa do izolacji, aż do momentu, gdy będziemy mogli zamknąć bramę i zamknąć drzwi bez stresowania czworonożnego przyjaciela.

Frustracja może jednak prowadzić do frustracji. Ważne jest, aby ustalić rutynę dnia i dawać psu wyraźne sygnały informujące go, kiedy opiekun ma czas, a kiedy musi zająć się zwierzęciem. Jest to czas, w którym są rozdzieleni.

Jeśli pies cierpi z powodu nudy, możesz mu pomóc, zapewniając mu tyle zajęć w domu, że nie będzie musiał szukać ich na własną rękę. Bardzo przydatna będzie mata do wąchania, gryzaki, a także zorganizowanie przestrzeni psa tak, by mógł ją całą eksplorować. Ważne jest jednak, aby pies nie mógł niczego uszkodzić.

3 ZASADY PROFILAKTYKI, DZIĘKI KTÓRYM PRZYGOTUJESZ PSA W RAZIE ZMIANY

Czy można uniknąć problemów z separacją u psa? Co możemy zrobić, aby zwierzak był szczęśliwy i zrelaksowany, gdy jest sam? Jak przygotować psa do opuszczenia kwarantanny?

Zebraliśmy dla Ciebie praktyczne wskazówki, które pomogą Ci ustalić właściwe zasady i zmniejszyć lęk separacyjny u Twojego psa. Te wskazówki ułatwią powrót do normalności.

1. PRZYWRÓĆ RYTM DNIA, WPROWADZAJĄC ZASADĘ "NUDNEGO PORANKA"

Zastanów się teraz, jak będzie wyglądał Twój dzień po zakończeniu izolacji. Zastanów się teraz, kiedy będziesz musiał wstać do pracy i o której godzinie możesz wyjść na poranny spacer.

Jeśli wiesz, że będziesz wychodził z domu o określonej godzinie, możesz dać psu sygnał, że to początek czasu, w którym poświęcisz mu mniej uwagi. Powinieneś przebywać w domowym biurze i skupić się na swoich zadaniach. Nie dotykaj psa ani nie zachęcaj go do zabawy. Aby przyzwyczaić psa do nowego rytmu, ważne jest, aby utrzymać go przez kilka dni.

2. STOPNIOWANIE I UKŁADANIE IZOLACJI

Nie spędzaj każdej godziny dokładnie w tym samym pomieszczeniu co twój pupil. Psy, które podążają za swoimi właścicielami krok w krok i nieustannie rywalizują o uwagę, czas zabawy i głaskanie, to te, które będą miały największy problem z samotnością. Twój zwierzak powinien być zdolny do wykonywania swojej pracy i chętny do jej wykonywania. Dbaj o swoje zwierzę.

Kilka razy dziennie możesz zostawić psa samego w osobnym pomieszczeniu (np. za bramką). Pozwoli mu to na utrzymanie kontaktu wzrokowego z Tobą. Pies uzna izolację za atrakcyjną, jeśli będzie mu się ona kojarzyła z czymś ciekawym, przyjemnym, angażującym. Możesz zostawić pupilowi zabawkę do gryzienia, matę do wąchania lub gryzak ze smakołykami. Psy będą się wyciszać żując, liżąc i wąchając.

To ważna wskazówka dla każdego, kto zdecydował się na adopcję lub zakup szczeniaka w tym okresie izolacji. Psi maluch powinien doświadczyć stopniowej, kontrolowanej przez właściciela izolacji, a także nauczyć się spędzać czas w samotności.

3. ZASPOKAJAJ POTRZEBY SWOJEGO PSA - NA SPACERACH LUB W DOMU!

Lęk separacyjny nie jest jedyną przyczyną problemów z separacją u psów. Czasami są one spowodowane przez zwierzaki, które nie mają zaspokojonych podstawowych potrzeb. Na przykład, psy, które nie dostają się do eksploracji, wąchania lub interakcji z innymi psami. Niezaspokojone potrzeby mogą prowadzić do niepożądanych zachowań, takich jak wycie czy niszczenie przedmiotów. Jak możemy temu zapobiec?

IDŹ NA SPACER

NALEŻY WIDZIEĆ - Zabierz psa na długi spacer (nie krótszy niż 30-40 minut) i pozwól mu wąchać powietrze. Zbieranie informacji z otoczenia może być dla Twojego pupila uspokajające i relaksujące. Po powrocie do domu będzie spokojniejszy.

MUSISZ WSPÓŁPRACOWAĆ ZE SWOIM PSEM. Zaplanuj aktywności, które staną się regularną częścią Twoich spacerów. Trzy sesje po pięć minut każda zrobią dużą różnicę w jakości i przyjemności waszego wspólnego czasu. Baw się z psem, chowając piłkę za drzewami lub ucząc komend i sztuczek.

Psy po takich spacerach będą mniej skłonne do ulegania domowej nudzie. Będą mogły łatwiej się zrelaksować i odpocząć, nie ulegając pokusie niszczenia.

W DOMU:

DETERMINUJ CZAS NA ZABAWĘ I ODPOCZYNEK - Pozwól na rozpoczęcie zabawy z własnej inicjatywy. Daj psu sygnał do rozpoczęcia ćwiczeń, gdy jest spokojny. Możesz też dać psu smakołyk i komendę "koniec".

Ważne: Ustalenie jasnego podziału na aktywność i odpoczynek (ustalonego przez Ciebie) jest ważnym krokiem w przygotowaniu psa do pobytu w domu. Twój pies nie będzie w stanie dostosować się do starej rutyny, jeśli wrócisz do swoich starych sposobów. Będzie cierpliwie czekał na czas, w którym będzie mógł uczestniczyć w zajęciach.

Pies, który ustala własne zasady (np. prosi o głaskanie i otrzymuje je, czas na zabawę, smakołyki) może mieć trudności z przystosowaniem się do Twojej nieobecności i może reagować frustracją.