Kurkuma dla psów - czy pies może ją jeść? Na co ma ona wpływ? W jaki sposób im ją podawać?

Nutraceutyki to leki profilaktyczne, które zawierają popularne przyprawy. Mogą zawierać różne składniki farmakologicznie czynne. Wiele gatunków roślin było i nadal jest wykorzystywanych do wzbogacania smaku i aromatu potraw. Zawierają one również wiele związków biologicznie czynnych, które wykazują wielokierunkową aktywność fizjologiczną. Związki te mogą być wykorzystywane jako surowce lecznicze. Przykładem takiej rośliny jest ostryż długi. Jego sproszkowane, kłącze jest głównym składnikiem curry, jednej z najbardziej znanych przypraw na świecie.

Do rodziny imbirowatych należy ostryż długi (Curcumalonga L.), znany również jako ostryż indyjski, przyprawa indyjska lub, bardziej powszechnie, kurkuma. Lecznicze zastosowanie kurkumy sięga 5000 lat wstecz. Stosowano ją w leczeniu kolki, niestrawności, bólu zębów, bólu w klatce piersiowej. Zalecano ją również w leczeniu dolegliwości żołądka i wątroby, problemów z pęcherzykiem żółciowym oraz do gojenia ran. Ostatni boom na stosowanie kurkumy. Przyjrzyjmy się jej bliżej.

Kurkuma jest stosowana jako barwnik lub przyprawa. O popularności kurkumy decyduje również wysoka wartość odżywcza jej kłącza. Zawiera ono 390 kcal na 100 g, a także 6,3% białka i 5,1% tłuszczu. Olejki eteryczne (2-7%) odpowiadają za przyjemny aromat kurkumy. Ar-turmeron jest najobficiej występującą ze zidentyfikowanych substancji aromatycznych. Za nim plasuje się a-turmeron, oraz b-turmeron.

Kurkuma ma status GRAS (ogólnie uznany za bezpieczny). Pewne substancje otrzymują takie oznaczenie od amerykańskiej Agencji Żywności i Leków (FDA Food and Drug Administration). Oznacza to, że są one bezpieczne i mogą być stosowane jako dodatki do żywności.

Kurkuma jest bogata w związki biologicznie aktywne. Zawiera 3-5% najbardziej aktywnych składników, związków polifenolowych znanych jako kurkuminoidy. Do kurkuminoidów zalicza się bisdemethoxycurcumin (kurkumina), demethoxycurcumin (bisdemethoxycurcumin) i cyclocurcumin. Odpowiadają one między innymi za żółty kolor kurkumy. Były przedmiotem szerokich badań, nawet w medycynie weterynaryjnej. Pod względem znaczenia biologicznego i ilości, kurkumina jest najważniejszym kurkuminoidem w ostnicy. Stosowana jest w przemyśle spożywczym jako dodatek o symbolu E100. Dodaje się ją do musztard, pieczywa i konserw rybnych. Kurkumina ma wiele właściwości prozdrowotnych.

Kurkumina ma wiele właściwości prozdrowotnych, które są zalecane dla zwierząt domowych. Warto poznać jej właściwości, i to nie tylko jako barwnika czy składnika przypraw.

KURKUMINA - BIOAKTYWNY COMBOUNT KURKUMY

Kurkumina, znana również pod nazwą diferuloylmethane (również kurkumina), została po raz pierwszy wyizolowana z kurkumy w 1815 roku. W 1910 roku polscy chemicy stworzyli jej strukturę przestrzenną. Kurkumina w żywności wydziela żółto-pomarańczowy odcień. Ekstrakty zawierające już 5% kurkuminy, oprócz koloru, mogą nadawać produktom intensywny smak i zapach.

Kurkumina jest silnym środkiem zapobiegającym wielu chorobom. Jest dobrze tolerowana przez organizm i jest nietoksyczna. Optymalne dzienne spożycie kurkuminoidów i kurkuminy u ludzi nie zostało jeszcze określone. W 2004 roku Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives, JECFA, ustalił dopuszczalne dzienne spożycie (ADI), dla kurkuminy u ludzi w wysokości do 3mg na kilogram masy ciała dziennie. Natomiast w przypadku zwierząt jako źródło antyoksydantu dopuszcza się stosowanie wyłącznie ekstraktów ziołowych i suszonych form antyoksydantów wpisanych do Europejskiego Rejestru Dodatków Paszowych. O wielkości dawki decydować będzie przeznaczenie, skład i zawartość wszystkich substancji w preparacie (suplemencie), a także jego postać. U myszy i szczurów toksyczność kurkuminy oszacowano odpowiednio na 2-10 i 5-10 gramów na kilogram masy ciała dziennie. ADI można zwiększyć wielokrotnie, ale nie powinno to budzić obaw, gdyż kurkumina ma właściwości przeciwzapalne, przeciwnowotworowe i antyoksydacyjne. Przeprowadzono również badania nad wykorzystaniem kurkuminy w diagnostyce i leczeniu zaburzeń neurodegeneracyjnych. Kurkumina może być również stosowana w celu powstrzymania rozprzestrzeniania się bakterii, pasożytów i grzybów chorobotwórczych.

WIELOKIERUNKOWE DZIAŁANIE KURKUMY

Kurkumina, która jest głównym składnikiem kurkumy, wykazuje szerokie spektrum działania zarówno na poziomie komórki, jak i całego organizmu. Związek ten wykazuje szeroki zakres aktywności biologicznej. Wieloletnie badania wykazały, że kurkumina skutecznie zapobiega rozwojowi wielu chorób. Wynika to bezpośrednio z jej wysokiej aktywności antyoksydacyjnej. Silna aktywność antyoksydacyjna kurkuminy jest porównywalna z witaminą C i E. Blokuje ona wolne rodniki tlenowe (ROS) i reaktywne formy tlenu (ROS), dzięki czemu jest skutecznym antyoksydantem.

Kurkumina jest związkiem, który wykazuje wielokierunkowe działanie. Wykazuje aktywność przeciwzapalną i przeciwwirusową, przeciwbakteryjną i przeciwgrzybiczą, a także przeciwnowotworową. Neuroprotekcyjne działanie tego związku odnotowano w urazach mózgu i zaburzeniach neurologicznych (choroba neurodegeneracyjna). Kurkumina wykazuje działanie przeciwzakrzepowe, hipoglikemiczne oraz hepatoprotekcyjne. Obniża stężenie cholesterolu całkowitego i frakcji LDL, a zwiększa stężenie frakcji HDL i triglicerydów.

Kurkumina stymuluje czynniki wzrostu, które biorą udział w gojeniu się ran. Była to jedna z pierwszych odkrytych właściwości kurkuminy. Jej zastosowanie w medycynie Dalekiego Wschodu ujawniło jej korzystny wpływ na gojenie się ran i łagodzenie dyskomfortu spowodowanego stanem zapalnym.

Kurkumina jest tylko jednym z wielu związków, które spowalniają proces starzenia się organizmu. Kurkumina może być podawana w sposób ciągły, aby zmniejszyć odkładanie się i chronić mózg przed uszkodzeniami oksydacyjnymi.

WSPOMAGANIE DOSKONAŁEJ PRACY UKŁADU MIĘŚNIOWO-SZKIELETOWEGO

Do najczęstszych chorób zapalnych należą alergie, zapalenie kości i stawów oraz reumatoidalne zapalenie stawów. Właściwości przeciwzapalne kurkuminy mogą być zatem pomocne również u psów z chorobą zwyrodnieniową stawów (osteoarthrosis/osteoarthritis, OA). Na podstawie licznych badań z udziałem psów cierpiących na OA uważa się, że kurkumina może mieć działanie terapeutyczne w stanach zwyrodnieniowych stawów. Wynika to z jej silnych właściwości przeciwzapalnych, antyoksydacyjnych i przeciwzapalnych. Kurkumina zmniejsza progresję OA poprzez redukcję proteoglikanów macierzy zewnątrzkomórkowej w chrząstce stawowej. Zmniejsza również zapalenie błony maziowej i mediatory prozapalne. Pomaga to w zmniejszeniu nasilenia bólu. Kurkumina ma właściwości przeciwzapalne i antykataboliczne, które zmniejszają produkcję mediatorów zapalnych w chondrocytach (komórki tkanki chrzęstnej). Kurkumina może również zwiększyć produkcję kolagenu typu II.

U psów cierpiących na chorobę zwyrodnieniową stawów nie stwierdzono istotnych różnic w obiektywnej sile ich reakcji na podłoże. Jednak subiektywne wskaźniki stosowane do oceny skuteczności olejków eterycznych z ostryżu i kurkuminoidów wykazały poprawę. W badaniu zastosowano 120 mg kurkuminy, 1000 m olejków eterycznych ostryżu długiego i 1000 m olejków eterycznych ostryżu jawajskiego (ostryżu długiego) codziennie przez osiem tygodni.

W innym badaniu wykazano, że psom z OA podawano kurkuminę w dawce 4 mg/kg wagi. Po 20 dniach genetyczne markery odpowiedzi zapalnej oraz rozwoju i funkcji tkanki łącznej zmniejszyły się u leczonych psów w porównaniu z tymi, które nie były leczone. Podawanie kurkuminy może mieć uzupełniający efekt przeciwzapalny u pacjentów z OA, który różni się od niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NSAIDs).

W drugim badaniu psy otrzymywały suchą karmę przemysłową zawierającą wyciąg z korzenia kurkumy (0,43g na 1000 kcal) oraz fosfatydylocholinę. Mieszanka ta była podawana psom przez trzy miesiące i wykazała pozytywne wyniki w zakresie wrażliwości na ból podczas ruchu, ilości wybroczyn, ogólnej tkliwości stawów, a także zmniejszenia bólu przy badaniu palpacyjnym.

CHOROBY PRZEWODU POKARMOWEGO: UŻYCIE TURMERIC

Kurkuma ma działanie ochronne na przewód pokarmowy. Wspomaga trawienie, łagodzi dolegliwości trawienne: gazy, wzdęcia, pomaga w leczeniu biegunek. Stymuluje produkcję mucyny, która chroni ściany żołądka.

Kurkuma ma korzystny wpływ na funkcjonowanie wątroby u psów. Działa jako środek choleryczny, żółciopędny i poprawia trawienie. Dzięki temu zmniejsza ryzyko wystąpienia kamieni żółciowych. Właściwości antyoksydacyjne kurkumy odpowiadają za ochronę wątroby. Chroni komórki wątroby przed uszkodzeniami spowodowanymi przez różne substancje hepatotoksyczne, takie jak pestycydy i aflatoksyny.

Wskazana jest również w przypadku przewlekłych chorób przewodu pokarmowego, takich jak IBD/IBD.

DZIAŁANIE PRZECIWBAKTERYJNE I PRZECIWGRZYBICZE

Badania nad aktywnymi związkami zawartymi w kurkumie wykazały, że mają one silne działanie na mikroorganizmy. Kurkumina hamuje wzrost Gram-dodatnich ziarniaków, Bacillus anaerobic Bacilli, Clostridium anaerobic Bacilli, candida i dermatofitów.

Wykazano, że związki aktywne zawarte w kurkumie hamują wzrost bakterii i zmniejszają stan zapalny. Wykazano, że wodno-alkoholowy wyciąg z kłącza kurkumy ograniczał wzrost dermatofitów u psów zakażonych. Produkt zatrzymał wzrost Microsporum canis i Microsporum gypseum, a także Trichophyton mentagrophytes, które są odpowiedzialne za największą liczbę przypadków grzybicy skóry u psów.

Zakażenie wywołane przez bakterie z rodzaju Helicobacter jest kolejną częstą przyczyną stanów zapalnych przewodu pokarmowego. Bakterie te mogą być hamowane przez kurkuminoidy. Helicobacter pylori u psów występuje bardzo rzadko, ale inne gatunki bakterii, takie jak Helicobacter heilmannii czy felis, stają się coraz częstsze. Wykazano, że suplementacja kurkumą zmniejsza stan zapalny.

DZIAŁANIE W WYBRANYCH ZABURZENIACH UKŁADU NERWOWEGO

Właściciele psów stali się bardziej świadomi możliwości zastosowania odpowiedniego leczenia, aby nie tylko zmniejszyć lub wyeliminować problemy swoich pupili, ale także zapobiec ich pogłębianiu się. Zespół zaburzeń poznawczych to spadek funkcji poznawczych spowodowany wiekiem, którego nie można przypisać innym stanom zdrowia, takim jak infekcje, upośledzenie zmysłów czy nowotwory. Jest on podobny do choroby Alzheimera u ludzi. Niektórzy uważają zespół zaburzeń poznawczych za ważny model dla choroby Alzheimera. W obu przypadkach występują podobne wzorce upośledzenia, takie jak utrata pamięci, oraz zmiany histopatologiczne, takie jak mózgowa angiopatia amyloidowa lub blaszki amyloidowe.

Wykazano, że przez sześć miesięcy kurkuminoidy zapobiegają tworzeniu się blaszek amyloidowych, rozpoczynają ich rozpad i ograniczają rozprzestrzenianie się. Wykazano również, że podawanie kurkumy odwróciło deficyty poznawcze u zwierząt podczas testów pamięci przestrzennej, pamięci krótkotrwałej i pamięci przestrzennej.

Kurkuminoidy były badane w kontekście niepokoju i strachu u psów. Uważa się, że kurkuminoidy mają właściwości antydepresyjne, ponieważ zwiększają uwalnianie dopaminy.

DZIAŁANIE PRZECIWNOWOTWOROWE I CHEMOPREWENCYJNE

Wskaźniki zachorowań na raka u psów wciąż rosną ze względu na lepszą diagnostykę, dłuższe życie zwierząt domowych i prawdopodobnie większą ilość czynników rakotwórczych.

Właściwości antyrakowe i prozdrowotne kurkumy są znane od wieków. Jednak ograniczona rozpuszczalność kurkumy w wodzie i jej powolne wchłanianie z układu pokarmowego stanowią bariery dla szerszego wykorzystania jej potencjału. (Sposoby zwiększenia biodostępności omówimy w artykule).

Obecnie można podkreślić zdolność kurkuminy do inaktywacji kancerogenów oraz blokowania cyklu komórkowego i proliferacji wielu typów komórek nowotworowych, a także wywoływania ich samozniszczenia (śmierci) Kurkumina zaliczana jest zarówno do grupy chemoprewencyjnych środków blokujących, jak i supresyjnych. Wynika to z jej zdolności do hamowania wzrostu guza na etapie inicjacji i progresji.

U jednego na cztery psy zdiagnozowano raka. Rak jest główną przyczyną śmierci u psów powyżej 10 roku życia. Większość guzów gruczołu sutkowego występuje u niesterylizowanych suk, które nie zostały wysterylizowane przed upływem sześciu miesięcy. Guzy sutka u psów stanowią 13,4% wszystkich zmian nowotworowych u tego gatunku i zajmują drugie miejsce po nowotworach skóry. Badania przeprowadzone na psach wykazały, że kurkumina działa przeciwnowotworowo na raka sutka. Jest również mniej toksyczna niż standardowe leki. Może być stosowana w połączeniu ze standardowym leczeniem w celu zmniejszenia skutków ubocznych. Kurkumina jest potencjatorem działania cytostatyków i uwrażliwia komórki nowotworowe.

Jelita są najczęściej dotkniętym przez nowotwory odcinkiem przewodu pokarmowego u psów i kotów. Zmiany te stanowią prawie 10% wszystkich nowotworów u tych zwierząt. U psów występują najczęściej w okrężnicy i odbytnicy. U kotów 90% tych guzów to guzy jelita cienkiego. Wcześniejsze badania nad potencjalnym chemoprewencyjnym działaniem kurkuminy na rozwój raka jelita grubego przeprowadzono w warunkach in vitro oraz w modelach zwierzęcych. Wpływ kurkuminy na wzrost guza zaobserwowano w licznych doświadczeniach na zwierzętach dotyczących raka jelita grubego indukowanego karcynogenami.

Kurkumina znajduje się w przewodzie pokarmowym i może działać bezpośrednio bez wchłaniania. Pozwala to na uzyskanie wyższych stężeń niż te w surowicy. Jest to szczególnie ważne w profilaktyce raka odbytnicy i okrężnicy.

Kurkumina może być środkiem zapobiegawczym w raku jelita grubego.

Kurkumina może mieć działanie ochronne na wszystkich etapach rozwoju nowotworu. Kurkumina hamuje inicjację nowotworów poprzez wymiatanie szkodliwych wolnych rodników, metabolizm ksenobiotyków oraz stymuluje mechanizmy naprawcze. Kurkumina może również wpływać na rozwój innych typów nowotworów.

Wyniki badań psów z nowotworami nie są jednoznaczne. Ze względu na niespecyficzne wiązanie kurkuminy z białkami i wiele wyników fałszywie dodatnich, zaleca się ostrożność przy interpretacji danych in vitro. Możliwe jest stosowanie kurkuminy w profilaktyce raka piersi u psów. Należy jednak dokładnie ocenić jej biodostępność, a także mechanizm działania.

ZWIĘKSZENIE BIODOSTĘPNOŚCI SUBSTANCJI ZAWARTYCH W KURKUMIE

Kurkuma, a dokładniej jej kurkuminoidy, to roślinne panaceum. Jej znaczenie można by szczegółowo wyjaśnić. Kurkuminoidy są bardzo trudne do biodostępności ze względu na niską rozpuszczalność i stabilność w wodzie, szybki efekt pierwszego przejścia oraz metabolizm wątrobowy. Kurkuminoidy są również szybko wydalane z organizmu, głównie z kałem. Tylko 1% substancji aktywnych przedostaje się do krwiobiegu.

Z kurkumą wiązane są duże nadzieje i podejmowane są wysiłki w celu zwiększenia biodostępności kurkuminoidów. Na przykład podgrzać roztwór zawierający kurkumę. Biodostępność kurkuminy zwiększa się wtedy dwunastokrotnie.

Kompleksy z metalionami Zn2+ i Cu2+ oraz albuminą mogą być stosowane w celu zwiększenia rozpuszczalności hydrofobowej i biodostępności kurkuminy.

Udowodniono, że kurkuma może być łatwiej wchłaniana, gdy jest przyjmowana z tłuszczami, takimi jak olej lniany, oleje rybne, lub z pieprzem. Piperyna, bioaktywny składnik, zwiększa wchłanianie przez organizm. Badania wykazały, że stężenie kurkuminy we krwi może być zwiększone nawet o 30 procent w połączeniu z piperyną.

Świeży korzeń kurkumy możemy w domu podgrzać w tłuszczu (np. gęsim, kokosowym), co pozwala nam wydobyć więcej z korzenia i ułatwia naszemu psu ich wchłanianie.

Innym sposobem na zwiększenie biodostępności kurkuminoidów jest tworzenie kompleksów fosfolipidowych i związków polisacharydowych (np. z chlorowodorkiem hialuronowym, chitozanem), liposomów i miceli.

Większość osób spożywa kurkumę jako przyprawę. Znajdziemy karmy i smakołyki, które zawierają w sobie kurkumę, a także suplementy diety w postaci kapsułek lub proszku z ekstraktem z kłącza i kurkuminoidami. Jest to najlepszy sposób na dostarczenie ich do organizmu. Należy pamiętać, że psy, które jedzą korzeń kurkumy z miski z jedzeniem, prawdopodobnie otrzymają najwięcej substancji aktywnych. Świeża kurkuma zawiera ponad 300 aktywnych składników o szerokim spektrum działania na organizm. Kurkumina to tylko jeden element tej układanki. Wszystkie składniki kurkumy działają razem. Kurkumina może być ekstrahowana z kłączy (ostropestu długiego) Trudno jest wyodrębnić kurkuminę. Najlepszym sposobem na uzyskanie czystej kurkuminy jest użycie dobrze dobranego rozpuszczalnika i oczyszczenie go za pomocą chromatografii kolumnowej. Dostępnych jest wiele rozpuszczalników, ale nie wszystkie nadają się do produktów organicznych. Ważne jest, aby sprawdzić, czy preparat zawiera szkodliwe rozpuszczalniki, takie jak dichlorek etylenu (EDC), 1,2-dichloroetan, benzen lub aceton. Aby osiągnąć wyższą wydajność i niższe koszty produkcji, ekstrakty są często wykonywane z użyciem szkodliwych rozpuszczalników.

Pamiętajmy, że kurkumę (jak i każdy inny surowiec roślinny) traktujemy jako profilaktykę. Najlepiej skonsultować się z lekarzem weterynarii, jeśli pies wymaga terapii. Pozwoli to uniknąć niepowodzeń i rozczarowań podczas samodzielnych prób terapii naturalnych. Pacjenci z chorobami zagrażającymi życiu, takimi jak rak, nie powinni być leczeni medycyną konwencjonalną. Wykazano, że pacjenci, którzy otrzymują niekonwencjonalne leczenie, mają znacznie krótszy czas przeżycia.

Olej z kurkumy do odstraszania kleszczy

Warto zauważyć, że olejek eteryczny z kurkumy jest skuteczny w leczeniu kleszczy. Badania wykazały, że rozpylenie roztworu zawierającego olejek kurkumowy w stężeniu 2,5%/v przed wyjściem na spacer zapobiega przyczepianiu się kleszczy (Ixodes rubrum) do łap i brzucha psa o 80-85%. Jest to skuteczniejsze niż olejek pomarańczowy.

PODSUMOWANIE

Dlaczego warto dodać kurkumę do diety psa

• Jest bogatym źródłem substancji aktywnych, które wykazują działanie synergiczne i mają działanie prozdrowotne.
• Działanie przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne zwiększa odporność.
• Posiada właściwości antyseptyczne i antybakteryjne, które łączą się z jego właściwościami przeciwzapalnymi. Stosowany jest do dezynfekcji i leczenia ran i uszkodzeń skóry.
• Może być stosowany jako naturalny środek przeciwbólowy w zapaleniu stawów.
• Przeciwzapalne - silne antyoksydanty (w tym kurkumina), które zmniejszają objawy zapalenia stawów poprzez neutralizację wolnych rodników, które powodują stan zapalny i uszkodzenie stawów.
• Wspiera funkcjonowanie wątroby - stymuluje enzymy rozkładające toksyny, aby mieć efekt oczyszczający.
• Olejek kurkumowy jest skuteczny w walce z kleszczami.